Çocuğun Dış Ortamdaki Koltuğa Ayakkabıyla Basmasına İzin Vermek

Bu sabah bankadaydım. 2 yaşlarındaki çocuğu koltukların üzerinde çizmeleriyle tepinen kadın, çocuğunu eğitmek ve bunun yanlış olduğunu ona anlatmak yerine elinden tutarak koltuk üstünde düşmeden tepinmesine yardımcı oldu. Birkaç kişi uyardık kadını, verilen cevap yeni nesil Türk annesi cevabı; ''çocuk o'' 

O çocuksa sen de annesin, vereceksin eğitimini. Çocuk bilmez evet ama sen de bilmiyosun ya da işine gelmiyor. Sokakta her türlü pisliğe basılan çizmeyle kendi evinde koltuklara bastırıyor mu acaba? Ben bunu kafelerde, restoranlarda da görüyorum. Büyükler eğitimsiz, cahil, umursamaz. Çocuklarına verebilecekleri bir eğitim yok. 

Bankadaki kadın ordan çıkana kadar söylendi, rahat vermemişiz çocuğuna. Git evinde rahat ettir çocuğunu kadın! Evinde bassın koltuklara çizmeyle. Hem suçlu hem de güçlü. 
Yanlışı yaparız, uyaran olursa çemkirir yağ gibi üste çıkarız, haksızken haklı duruma gelmek için de terbiyesizliğe vurdururuz, bizi uyaranı kötü ilan eder tavır yaparız. Eğitime açık toplum değiliz. Çocukları dünyaya getirmek marifet, gerisi önemsiz, çocuk o deyip geçerek ot büyütür gibi çocuk büyütmek ama yetiştirememek. 

Ne kadar iyi eğitimli de olsa hiçbir öğretmenin o çocuğa yapabileceği bir şey yok, çünkü çocuğun temeli çürük, anne-baba çürük. Bu toplumdan bu yüzden hiç bişey olmaz kardeşim.